(จ. เถ่าแก่). กุยช่ายน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Allium tuberosumRoxb. ในวงศ์ Alliaceae คล้ายต้นหอมหรือกระเทียม ใบแบน กลิ่นฉุน กินได้ นําเข้ามาปลูกเพื่อเป็นอาหาร พายัพเรียก หอมแป้น. อั้งยี่น.
อ๋องน. เจ้านายชั้นสูงของจีน. เยี่ยมยอด เช่น มือชั้นอ๋อง. ห้าง ๒น. สถานที่จำหน่ายสินค้า สถานที่ประกอบธุรกิจ. เต๋า ๒น.
ส่วนที่ลงทุนเท่ากันในการค้าขายเป็นต้น. (เทียบภาษาจีนแต้จิ๋ว หุ่ง ว่า หุ้น ส่วน); (กฎ) หน่วย ลงทุนแต่ละหน่วยที่มีมูลค่าเท่า ๆ กัน ซึ่งรวมกันเป็นทุนเรือนหุ้นของบริษัทจำกัด. (อ. share). ชื่อมาตราวัดหรือชั่งของจีน ในมาตราวัด ๑ หุน หมายถึงเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑.๕ ใน ๑๖ ของ นิ้ว ในมาตราชั่ง ๕ หุน เท่ากับ ๑ เฟื้อง.
(จ. ฮื่อฉี่ ว่า ครีบปลา). ปุ้งกี๋น. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สําหรับใช้โกยดินเป็นต้น บุ้งกี๋ ก็ว่า.
โอนสิทธิหรือกิจการไปให้อีกคนหนึ่งโดยได้ค่าตอบแทน รับโอนสิทธิหรือกิจการจากอีกคนหนึ่งโดยต้องเสียค่าตอบแทน เรียกว่า รับเซ้ง. เจี๋ยนน. กับข้าวอย่างหนึ่ง มีปลาทอดแล้วปรุงด้วยเครื่องต่าง ๆ เรียกว่า ปลาเจี๋ยน. (จ. เจี๋ยน ว่า เคลือบนํ้าตาล เชื่อมนํ้าตาล).
บะหมี่น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลี เป็นเส้นเล็ก ๆ มีสีเหลือง ลวกสุกแล้วปรุงด้วยเครื่อง มีหมูเป็นต้น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี เจ ก็ว่า. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี แจ ก็ว่า. (จ. ว่า แจ).
แฮ่กึ๊นน. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อกุ้งผสมแป้งมันและเครื่องปรุงรส บดหรือโขลกจนเหนียวแล้วห่อด้วยฟองเต้าหู้เป็นท่อนกลม ๆ ยาว ๆ นึ่งแล้วทอดให้สุกกินกับน้ำจิ้ม. ซ่งฮื้อน. ไน ๒น. ตุ๋นก. ทำให้สุกด้วยวิธีเอาของใส่ภาชนะวางในภาชนะที่มีน้ำแล้วเอาฝาครอบ ตั้งไฟให้น้ำเดือด เช่น ตุ๋นไข่ ตุ๋นข้าว เคี่ยวให้เปื่อย เช่น ตุ๋นเนื้อ ตุ๋นเป็ด.
เซียมซีน. ใบทํานายโชคชะตาตามศาลเจ้าหรือวัด มีเลขหมายเทียบกับเลขหมายบนติ้วที่เสี่ยงได้. ซาลาเปาน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งของจีน ทําด้วยแป้งสาลีปั้นเป็นลูกกลม ข้างในใส่ไส้ มีทั้งไส้หวานและไส้เค็ม. เฉาก๊วยน.
ก่อนหน้านี้ พายุ “หมาอ๊อน” ซึ่งหมายถึงอานม้า ในภาษาจีนและเป็นชื่อภูเขาในฮ่องกง ได้ทำให้มีผู้บาดเจ็บ 1 ราย ในฮ่องกง และอีก 3 รายในฟิลิปปินส์ ประชาชนรวมหลายพันคนต้องอพยพออกจากบ้านเรือน. 1008 หรือ พ.ศ. 2189 ปัจจุบันจัดแส…
สมาคมลับของคนจีน; (กฎ) ชื่อความผิดอาญาฐานเป็นสมาชิกของคณะบุคคลซึ่งปกปิดวิธี ดําเนินการและมีความมุ่งหมายเพื่อการอันมิชอบด้วยกฎหมาย เรียกว่า ความผิดฐานเป็นอั้งยี่. การเติมหรือเพิ่มดีกรีของกริยาในภาษาจีนนั้นก็คือการเติมคำวิเศษณ์ เพื่อทำหน้าที่เป็น 状语 หรือส่วนขยายกริยานั่นเอง ปกติถ้าเป็นประโยคทั่วๆ ไป เราก็จะเติมส่วนขยายกริยาไว้ข้างหน้ากริยาเช่น 我已经吃完饭了。 ปี้ ๑(โบ) น. เหลียน[เหฺลียน] น. ชื่อมีดขนาดใหญ่ ใบมีดแบน ปลายกว้างโคนแคบ สันหนาและโค้งดุ้งขึ้น โคน มีดทำเป็นบ้อง หรือกั่นสอดติดกับด้ามไม้ยาว ใช้ถางป่า ตัดอ้อย หรือรานกิ่งไม้เป็นต้น อี เหลียน ก็เรียก.
ปาท่องโก๋น. บ๊ะจ่างน. ชื่ออาหารคาวของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนำมาผัดน้ำมัน มีไส้หมูเค็มหรือหมู พะโล้ กุนเชียง ไข่เค็มเฉพาะไข่แดง กุ้งแห้ง เห็ดหอม เป็นต้น ห่อด้วยใบไผ่แล้วต้มให้สุก. กงเต๊กน. การทําบุญให้แก่ผู้ตายตามพิธีของนักบวชนิกายจีนและญวน มีการสวดและเผากระดาษที่ทําเป็นรูปต่าง ๆ มีบ้านเรือน คนใช้ เป็นต้น. เกาลัดจีนน.
ลี้ ๒น. มาตราวัดระยะของจีน ๑ ลี้ ยาวประมาณครึ่งกิโลเมตร. เครื่องดนตรีจีนชนิดหนึ่ง รูปคล้ายพระจันทร์ครึ่งซีก ใช้ตี. กังไสน. เครื่องถ้วยปั้นที่ทํามาจากแคว้นเกียงสีในประเทศจีน.
(ดู กาด ๑). เอี้ยมจุ๊นน. ชื่อเรือขนาดใหญ่ ต่อด้วยไม้ ท้องเรือเป็นสัน สําหรับขนถ่ายและบรรทุกสินค้า. เอี๊ยมน. แผ่นผ้าสําหรับคาดหน้าอกเด็กเล็ก ๆ เต่า ก็ว่า.
ชื่อขนมชนิดหนึ่ง สีดํา ทําจากเมือกที่ได้จากการต้มเคี่ยวพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใส่แป้งลงไปผสม กวนให้ทั่ว ทิ้งไว้ให้เย็น กินกับนํ้าหวานหรือใส่นํ้าตาลทรายแดง. จีนเต็งน. หัวหน้าคนงานที่เป็นชาวจีน (ใช้เฉพาะในสถานที่ทําการร่วมกันมาก ๆ เช่น บ่อนหรือโรงสุรายาฝิ่น). (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น.
ตังโอ๋น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Chrysanthemum coronariumL. ในวงศ์ Compositae ใบเล็กหนา กลิ่น หอม กินได้ เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ งาไซ ก็เรียก. อี๋ ๑น.
ส่งเสริมสิ่งที่บกพร่อง เช่น ยาโป๊ ทําสิ่งยังบกพร่องอยู่ให้สมบูรณ์ เช่น เอาสีโป๊ตรงที่เป็นช่อง เป็นรู ก่อนทาสีเอาปูนโป๊รอยที่ชํารุด. (จ. โป้ว ว่า ปะชุนเสื้อผ้า ซ่อมแซม บำรุงร่างกาย). (ปาก) ว. เปลือยหรือค่อนข้างเปลือย เช่น รูปโป๊ มีเจตนาเปิดเผยอวัยวะบางส่วนที่ควรปกปิด เช่น แต่งตัวโป๊.
ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง มี ๑๐ อย่าง เช่น ฟักเชื่อม ถั่วตัด งาตัด ข้าวพอง มักใช้เป็นของไหว้เจ้า. เกี๊ยวน. ของกินชนิดหนึ่งใช้แผ่นแป้งสาลีตัดเป็นสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ห่อหมูสับเป็นต้น. เกาเหลียง ๒[–เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทําเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี ดินเกาลิน ก็เรียก.
ไต๋(ปาก) น. กลเม็ด ทีเด็ด ความลับ เจตนาแท้จริงซึ่งซ่อนเร้นไว้; ไพ่ตัวสําคัญซึ่งปิดไว้ไม่ให้คู่แข่ง รู้. เต้าหู้ยี้น.
จีนฮ่อน. จีนพวกหนึ่งที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน มีมณฑลยูนนานเป็นต้น ฮ่อ ก็เรียก. ฮั้ว(ปาก) ก. รวมหัวกัน ร่วมกันกระทำการ สมยอมกันในการเสนอราคาเพื่อมุ่งหมายมิให้มีการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม. สาลี่ ๑น. ชื่อไม้ต้นชนิด Pyrus pyrifloraL.
โผ(ปาก) น. บัญชีรายชื่อบุคคลที่เตรียมไว้ล่วงหน้า. (จ. โผว ว่า บัญชี). เปีย ๒น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทําด้วยแป้งเป็นชั้น ๆ มีไส้ใน ขนมเปียะ หรือ ขนมเปี๊ยะ ก็ว่า.
ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง. อั้งโล่น. เตาไฟดินเผาชนิดหนึ่งของจีน ยกไปได้.
อาหารเค็มของจีน ทําด้วยเต้าหู้ขาวหมัก. โจ๊กน. ข้าวต้มชนิดหนึ่งที่ใช้ปลายข้าวต้มจนเละ. ปลอมหรือเลียนแบบเพื่อให้หลงผิดว่าเป็นของแท้ ไม่ใช่ของแท้ ไม่ใช่ของจริง โดยปริยายหมายความว่าไม่มีราคา ใช้การไม่ได้. กงไฉ่น. ผักกาดเค็มชนิดหนึ่งของจีน.
ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อ เล่าจื๊อ หรือ เหลาจื่อ เต้า ก็ว่า. ตั๋วน. บัตรบางอย่างที่แสดงสิทธิของผู้ใช้ เช่น ตั๋วรถ ตั๋วหนัง. เซ้ง(ปาก) ก.
(จ. จัง). กุยเฮงน. เสื้อแบบจีนชนิดหนึ่ง คอกลม ผ่าอกตลอด ติดกระดุม มีกระเป๋าด้านล่างข้างละกระเป๋า. กวยจั๊บน. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งที่ใช้ทำเส้นก๋วยเตี๋ยว แต่หั่นเป็นชิ้นใหญ่ ๆ ต้มสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีหมูเป็นต้น. พวก หมู่ เหล่า โดยปรกติมักใช้เข้าคู่กันว่า เป็นก๊กเป็นพวก เป็นก๊กเป็นหมู่ เป็นก๊กเป็น เหล่า.
ภาชนะสำหรับตักน้ำขึ้นจากบ่อ ทำด้วยกาบปูเลเป็นต้น, ตีหมา ก็เรียก. (ม. timba). ฮกเกี้ยนน. ชาวจีนในมณฑลฮกเกี้ยนของประเทศจีน ชาวจีนที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่ในมณฑลฮกเกี้ยน.
ชื่อแกงอย่างจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อหมูเป็นต้นต้มกับดอกไม้จีนหรือหน่อไม้แห้งและถั่วลิสง. โลโล โลโล้น. ชนชาวเขาพวกหนึ่งอยู่ทางแถบใต้ของประเทศจีน. เฮงซวย(ปาก) ว. เอาแน่นอนอะไรไม่ได้ คุณภาพต่ำ ไม่ดี เช่น คนเฮงซวย ของเฮงซวย เรื่อง เฮงซวย.
เจ่ง ๒ เจ้งน. เครื่องดนตรีจีนชนิดหนึ่ง มีสายสําหรับดีด คล้ายจะเข้. (จ. ว่า เจ็ง). ง่วนว.
ถั่วเหลืองที่หมักเกลือสําหรับปรุงอาหาร. ตาเต็งน. เครื่องชั่งหรือตาชั่งขนาดเล็กชนิดหนึ่ง มีถาดห้อยอยู่ทางหัวคันที่เป็นไม้หรืองาช้าง มีตุ้ม ถ่วงห้อยเลื่อนไปมาตามคันได้ เดิมใช้สําหรับชั่งทอง เงิน เพชร และพลอย เต็ง ก็เรียก. (เทียบ จ. เต็ง). ชั้นล่างใส่น้ำสำหรับต้มให้ความร้อน ชั้นที่ซ้อนที่ก้นเจาะเป็นรู ๆ เพื่อให้ไอน้ำร้อนผ่านให้ของในชั้นที่ซ้อนสุก มีฝาครอบคล้ายฝาชี ลังถึง ก็ว่า.
(จ. ว่า ประเทศ). ไหหลำน. ชื่อเกาะอยู่ในทะเลจีนนอกฝั่งมณฑลกวางตุ้ง ชนชาติจีนสาขาหนึ่งอยู่ที่เกาะชื่อนี้. กวางตุ้ง ๑[กฺวาง–] น. ชาวจีนในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน เรียกภาษาของชาวจีนในมณฑลนี้ ว่า ภาษากวางตุ้ง.